Gminna Biblioteka Publiczna

Kto stał za śmiercią generała Pattona w grudniu 1945 roku? George S. Patton junior, agresywny, zdeterminowany, jeden z najbardziej kontrowersyjnych dowódców II wojny światowej. Wieczny wojownik, błyskotliwy strateg, bezwzględnie szczery, często obcesowy. Stał się niewygodny dla polityków, gdy 8 maja 1945 roku, w dniu zakończenia wojny w Europie, zaszokował słuchaczy na konferencji prasowej, ogłaszając, że: "Będziemy potrzebowali nieustającej pomocy Wszechmogącego, jeśli mamy żyć na jednym świecie ze Stalinem i jego morderczymi zbirami (...). Pokonaliśmy jednego wroga ludzkości, ale umocniliśmy drugiego, znacznie gorszego". Kilka miesięcy później, tuż przed powrotem do Stanów Zjednoczonych, Patton zginął na skutek tajemniczego wypadku samochodowego.

Przez ponad 70 lat podejrzewano, że jego śmierć nie była przypadkowa. Na kartach "Zabić Pattona" autorzy opisują potężnych wrogów, którzy mogli usunąć niewygodnego generała.

Bill O’Reilly, wielka gwiazda telewizji Fox News, i historyk Martin Dugard opisują wkład generała George’a S. Pattona juniora w zwycięstwo aliantów i rolę, jaką jego 3. Armia odegrała w pokonaniu III Rzeszy. Pokazują też, że na polu polityki Patton musiał stawić czoło przeciwnikom znacznie groźniejszym i bezwzględnym niż na polach bitew.

Śmierć Pattona, zaciekłego wroga komunizmu i imperialnych ambicji Rosji, zyskuje obecnie niebezpiecznie aktualne znaczenie. Słowa z maja 1945 roku: "Dzisiaj powinniśmy powiedzieć Rosjanom, że mają iść w cholerę, zamiast ich słuchać, kiedy nam mówią, że mamy się cofnąć", są niestety znów na czasie. Tym bardziej warto poznać kulisy tajemniczej śmierci generała Pattona.

Berlińskie Igrzyska Olimpijskie 1936 roku to najbardziej kontrowersyjne wydarzenie sportowe XX wieku. Poza olimpijską fasadą Hitler postanowił uczynić z igrzysk reklamę nazizmu i sportowcy, przybywszy do Berlina, mimo woli stali się bezradnymi pionkami w jego nikczemnej grze. Walters jako pierwszy ujawnia, że igrzyska skazili nie tylko naziści, ale i sami działacze olimpijscy, a od winy nie był wolny także baron Pierre de Coubertin, twórca nowożytnego ruchu olimpijskiego, który otrzymał od nazistów pokaźną łapówkę. Książka jest szczególnie aktualna dziś, w przeddzień wzbudzających kontrowersje Igrzysk w Pekinie, gdy ruch olimpijski stanął w obliczu podobnych problemów jak te, z którymi borykał się MKOL w 1936 roku. Oprócz pasjonujących, pełnych pięknej walki, dramatów i skandali zawodów sportowych, z niezwykle ciekawymi polskimi wątkami, możemy zanurzyć się w świat tonących w przepychu przyjęć, którymi Hitler chciał kupić przychylność świata.

Przekleństwa i epitety sypały się na mnie jednego. Histeryczne krzyki przeplatały się z wywodami, że Zakirov i służba w organach KGB są nie do pogodzenia. Że Zakirov to obcy element" - notuje autor tuż przed wyrzuceniem z radzieckich służb bezpieczeństwa. Wyrzuceniem za to, że wbrew odgórnym nakazom ośmielił się prowadzić własne śledztwo w sprawie zbrodni katyńskiej. Dlaczego Zakirov znalazł się w KGB? Dlaczego z Uzbekistanu trafił do odległego o tysiące kilometrów Smoleńska i jak doszło do tego, że tropił tam ostatnich żyjących świadków zbrodni, o której nigdy wcześniej nie słyszał? I wreszcie: jak to się stało, że na głównej ulicy Łodzi stanął z żebraczą czapką? Obcy element, niesłychana opowieść człowieka, który okazał się outsiderem nie tylko wśród swoich, ale i wśród Polaków, u których szukał schronienia przed prześladowcami.